Dün bir arkadaşım ile konuşuyordum. Kendisinin reklam ajansı var ve bir görüşmesinde karşı taraf küçümser bir şekilde "Siz ne yapıyorsunuz ki , altı üstü iki tık tık yapıyorsunuz." demiş. Duyunca bir kahkaha attım. İki tık tık ile özetlenen işin neler neler gerektirdiği hakkında fikrim var ve bu cümleye inanamadım. Sonra düşününce bu bakış açısıyla bazen fotoğrafçının da karşılaştığını düşündüm. Bazı işler dışarıdan bakınca çok basit gibi görünebiliyor ama bunu burada yazı ile değil, görüntülerle anlatmaya karar verdim :) Aşağıdaki fotoğrafta ben ve eşim birlikte bir anı fotoğrafı çektirmeye karar verdik ve bir arkadaşımız bizim fotoğrafımızı çekti. Sanırım arkadaki inekler bu fotoğrafı bizden daha çok seveceklerdir. Fotoğrafta onlar net ama biz değiliz.
Aşağıdaki fotoğrafta ise kendimi bulmakta zorlandım. Fotoğrafta beklentim olan kendimin daha çok görünmesiydi. Gerçi bu beklentimi fotoğrafı çeken arkadaşıma söylememiştim çünkü onun da öyle düşüneceğini sanmıştım.
Aşağıdaki fotoğrafı ise kardeşim çekti ve arkadaki şelale net ve biz değiliz.
Bu fotoğrafları paylaşmaktaki amacım fotoğrafı çeken yakınlarımı gücendirmek değil tabi ki. Onların varlığından çok mutluyum. Anlatmak istediğim şu. İki tık tık ile özetlenen basit bir eylem, arkasında pek çok çaba ve deneyim gerektiriyor. Eğer gerçekten çok basit birşey olsaydı benim sayısız güzel fotoğrafım olurdu. Makinamı karşımdakine uzatıp fotoğraf çekmesini istediğime göre, konu fotoğraf çekilen makina da değil :)
Kendi adıma yaşadıklarımdan öğrendiğim birşey var. Eğer kendime dair hayalimde olan bir fotoğraf karesi varsa, eşime tarif ediyorum. O da fotoğrafçı olduğu için beni anlayıp istediğim fotoğrafı çekebiliyor. Aşağıdaki fotoğraf bunlardan biri.
Comments