demet256
- 5 Şub 2018
- 2 dakikada okunur

aile fotoğrafları

Fotoğraf hayatıma düğün fotoğrafları ile başlayan ben, zamanla fotoğrafladığım çiftlerin çocuklarının doğmasıyla aile fotoğraflarını çekmeye başladım. Aile fotoğrafları hem kendime hem de fotoğrafladığım aileye dair bir yolculuk. Her ailenin kendine özgü dinamikleri, değerleri ve duygularını yansıtma tarzları var. Bana öyle geliyor ki çocuklara bırakılabilecek en değerli hediyeler bu aile fotoğrafları. Zamanın ne getireceğini bilmediğimiz hayatlarımızda, sahip olduğumuz en anlamlı ve bizi biz yapan unsur ailemiz.

Sürekli değişerek ilerlediğimiz hayat yolculuğumuzda, ara sıra bu yolculuğu ve değişimi bize hatırlatacak fotoğraflar olması güzel şey. Her yıl fotoğrafladığım aileler var. Yıllar içindeki değişim en çok çocuklardan anlaşılıyor. Fotoğrafladığım bu aile ile yollarımız, daha önce fotoğrafladığım bir başka ailenin yönlendirmesi ile kesişti. Onları tanıdıkça, birlikte zaman geçirdikçe, paylaştıkça ailelerinin bir parçası oldum.

Fotoğraf çekimini en çok isteyen ve planlayan anneleri. Çoğu ailede durum bu zaten :) Bu durumu bildiğim için elimden geldiği kadar, fotoğraf çekimini hepsi için eğlenceli hale getirecek şekilde planlamaya çalışıyorum. Her çekim öncesi anneleri ve ben çekime dair fikirler üretiyoruz. Bazen bu fikirleri hayata geçirebiliyoruz bazen ise bekleyenler listesine ekliyoruz.

Ailenin en miniği, bir fotoğraf çekimi sonrası çok eğlendiğini ve bir daha ne zaman geleceğimi sormuş. Bunu duyduğuma çok mutlu olmuştum.

Kış mevsiminde yaptığım bu fotoğraf çekimlerinde, evlerinin farklı yerlerini fotoğraflayarak çeşitlilik oluşturmaya çalışıyordum. Bir gün çocukların annesi bana şunu söyledi: " Demet, seni anlıyorum, farklı kareler çekmeye çalışıyorsun. Bana her yıl aynı yerde aynı fotoğrafı çeksen de olur. Çünkü ben fotoğraflarda çocuklarımın ne kadar büyüdüğünü görmek istiyorum." Bunu duyunca şaşırmıştım. O ana kadar sanki herkes benimle aynı bakış açısında olurmuş gibi geliyordu :) Oysa gerçekler farklıydı. Bunu duyunca bir miktar rahatladım. Onun için arka fon değil, ailesi ve yüz ifadeleri önemliydi. Bir annenin gözüyle görülebilecek en önemli şey bu değil mi zaten ? Her yıl bazı yerlerde aynı fotoğrafları çekiyoruz. Bu şekilde ailenin delikanlılarının büyümelerini de görmüş oluyoruz. En büyük erkek kardeş şimdiden boy olarak babalarını geçti. Bu yıl onda bu durumun heyecanı vardı :)

Fotoğraf çekmeyi, yollarımın harika ailelerle kesişmesini, onlarla hayat yolcuşuğumun bir bölümünü paylaşmayı seviyorum. Hepimiz bu yolculukta izler bırakarak ilerliyoruz. Benim bırakacağım izler bu fotoğraflar olacak. Zamanı duraklattığım bu anlar, bu fotoğrafları izleyenlerin zamanda yolculuk yapmalarını ve o anın duygularını tekrar yaşamalarını sağlayacak. Onları gerçekten seven bir aileleri olduğunu, yalnız olmadıklarını ve değerli olduklarını hissedecekler. Fotoğraf bu şekilde anlam bulacak.

Sizce de fotoğraf harika bir güç değil mi ?

Hoşçakalın ;)