Evet, hiç kendinizi başkası ile kıyasladınız mı ? Sanırım bu soruya çoğumuzun verdiği cevap "evet"tir. Kendinizi başkası ile kıyaslamanın hemen arkasından can sıkıntısı gelir ve derin bir nefes alırız. Ardından aklımızda can sıkıcı farklı ölçümler yapmaya devam ederiz. O can daha da sıkılır ve avuntuyu yiyeceklerde veya başka alışkanlıklarda ararız. Ben kendimi kıyaslamaktan vazgeçtim. Bunun için çaba harcıyorum. Instagram'da bazen çok beğendiğim bir fotoğraf gördüğümde bazen dalgınlığıma gelip "bunu keşke ben çekmiş olsaydım" diyebiliyorum ama hemen arkasından kendime şunu hatırlatıyorum. Hepimiz bu dünyaya kendimize özel ve başka kimsede olmayan özelliklerle geldik. Bunlardan birini, bir diğeri ile kıyaslamak hem anlamsız hem de zararlı. Kendimde var olan ve doğuştan getirmediğim bu yönü büyük oranda değiştirdim. Ve bu değişim beni gerçekten mutlu ediyor. Kendimde olan ve daha önce farketmediğim pek çok şeyi farkediyorum ve onların değerini biliyorum, mutlu oluyorum. Bu değişim gösteriyor ki mutluluğu çok yanlış yerlerde arıyormuşum.
Sanırım bir buçuk yıl önceydi. Kalabalık bir arkadaş buluşmasında, bir arkadaşım bana bir soru sordu. Fotoğrafçı olan ve benden daha sonra fotoğraf çekmeye başlayan bir başka arkadaşımın, beni fotoğrafta geçip geçmediği konusunda ne düşündüğümü sordu. Ortada hiç böyle bir konu yokken, bambaşka bir konudan aniden bu soruya geçiş oldu. Kalabalık ortam sessizliğe büründü. Herkes bana bakıyordu. Ben soruya şaşırdım ve soruya dair 3-5 saniye düşündükten sonra ona bu sorunun saçma olduğunu söyledim. Fotoğraf gibi bir alanda böyle bir kıyaslamanın olası olmadığını söyledim. Ona bir arkadaşının adını vererek "Sence o mu hayatta önde yoksa sen mi ?" diye sordum. Neye göre ve nasıl bir kıyaslama yapılabilir ki bu durumda! Arkasından bu sorunun da kendi sorduğu soru ile benzer yapıda olduğunu ve saçma bir soru olduğunu söyledim. Daha sonra bu konu aklımı kurcaladı. Sadece kendimiz kendimizi değil, çevremizdekiler de bizi kıyaslayabiliyor görüldüğü üzere :) O arkadaşımın hayatını sıkça başkaları ile kıyasladığına eminim. Sanırım bu kıyaslamada üstte olan taraf o değil. Genelde öyledir. Hayatta yaşıtlarına göre geride olduğunu düşünüyor belkide. Bazı yıllarının boşa geçtiğini düşünüyor olabilir. Belki beni bir meslektaşım ile kıyaslayarak kendini geçici süreliğine rahatlatmış olabilir. Sadece ben değil, başka geride olanlar da var demiş olabilir :) Konu şu ki o dönemde de kıyaslamanın kötü bir şey olduğunu düşünüyordum ve verdiğim cevap nedeniyle kendimi kutladım. Kendi hayatımızı değerlendirebilecek tek kişi var o da kendimiziz. Dışarıdan kim bilebilir ki ne hissediyoruz ve ne kadar mutluyuz ? Bunu tek bilebilecek kişi kendimiziz ve başkalarının düşünceleri onları ilgilendirir.
Yakın zamana kadar sosyal medya hesaplarındaki takipçi sayısını önemli bir kriter olarak görüyordum ama bu düşüncem de değişti. Takipçi sayısı yüksek ama takipçisi ile iletişimi olmayan pek çok hesabı gördükten sonra kendime sordum."İstediğim gerçekten bu mu ?" Benim istediğim takipçilerimle iyi bir iletişimde olmak, kendimi olduğum gibi hayata yansıtmak ve keşfetmek. Bu isteğimin takipçi sayısı ile hiçbir bağlantısı yok. O halde neden böyle bir konuyu dikkate alıyorum ki dedim kendi kendime. Bu konuda düşüncelerim değiştikten sonra ne kadar hafifledim bilemezsiniz. Bana öyle geliyorki toplumun bana farkımda olmadan yüklediği bu yükleri atarak hayatta ilerleyeceğim. Sanırım 120 yaşında bu hayatı tamamlarken kuş gibi hafif olacağım ve benden daha mutlu kimse olmayacak :)
Sevgiyle kalın ;)
<img src="https://images.squarespace-cdn.com/content/v1/540d8c5ae4b02405057a24b0/1491064502458-IXY591XJ5JWU026W2GBD/demet-argun-bursa-blog-portre-1" alt="Fotoğraf: Aykut Güngör" />
Fotoğraf: Aykut Güngör